حَضرَتِ آب

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَا لَکُمْ إِذَا قِیلَ لَکُمُ انفِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِیلٌ

اى کسانى که ایمان آورده‏اید، شما را چیست که چون به شما گفته مى‏شود: در راه خدا حرکت کنید، سنگینى نموده به زمین مى‏چسبید؟! آیا به جاى آخرت به زندگى دنیا خشنود شده‏اید؟ پس (بدانید که) فواید و منافع دنیا در برابر آخرت جز اندکى نیست (توبه/٣٨)

تا کی بفهمه تا کی عمل کنه تا کی زنده بشه با این آیات...

چه مصرع خوبیه. یادم رفته بودش اصلا..

سلامت باشید. اونقدرام پیر نیستما :دی

+ درباره مطالب وبلاگتون: اتفاقی افتاده؟ خیر باشه ان شا الله :)

چی شد الان؟! :دی

٤٠ سالگی سن خاصیه. پیچ مهمیه تو زندگی آدم ها. تغییرات زیادی منتظر آدمه. تو کار تو روابط اجتماعی تو آرزوها تو معنویات تو فیزیولوژی بدن تو خیلی چیزها...

ان شا الله که کار مونده نداشته باشید...

+ یه ٦-٧ سالی مونده هنوز. اما زمانی نیست. چیزی به حساب نمی اد این زمان ها...

بگذریم...

سلام

خیلی آدم ها رو دیدم که حواسشون نیست. فکر میکنند همون شوق و شور نوجوانی و جوانی همیشه می مونه. این تجربه ها رو می گم تا شاید اگر جوانی یا نوجوانی اینجا رو  میخونه شاید حواسش رو بیشتر جمع کنه.

خدا رو شکر. ان شا الله که جلد بشیم.