حَضرَتِ آب

یا عفوّ و یا کریم

پیر شدیم در غفلت از خدا. فرمود "النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا"* مردم در خوابند وقتی می میرند تازه از خواب بیدار می شوند. می بینند این دنیا که انقدر برایش حرص زدند خبری نبود! عمری که تلف شد پای جمع کردن و راحتی در این دنیا، جوانی که هدر شد برای غصه ها و نداشته ها، همه اش هیچ بود. تازه می فهمند حیات آن طرف خط بود نه این طرف! خدایا ای کاش بیدارم کنی قبل از این که مرگ بیدارم کند...

"إِلَهِی وَ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْکَ وَ أَبْلَیْتُ شَبَابِی فِی سَکْرَةِ التَّبَاعُدِ مِنْکَ..."

*منقول از رسول خدا/ تنبیه الخواطر و نزهة النواظر، ورام؛ جلد١ صفحه ١٥٠