شرب مدام
هو الرزاق
وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا (سوره انسان/ ٢١)
و پروردگارشان آنها را شرابى پاک و پاک کننده (از همه کدورتها) بنوشاند
بار خدای را عز و جل بر روی زمین بندگانی اند که آشامنده شراب معرفتند و مست از جام محبت [...] یکی را شراب معرفت از خمخانه رجا داد [...] یکی را از شرابِ وصلت از جام محبت داد، بر بساط انبساطش راه داد، بر تکیه گاه انسش جای داد [... و] یکی را از دیدار ساقی چندان شغل افتاد [پرداختن به کار بدون فراغت] که به شراب نپرداخت...
سَقَیتَنی کأساً فأسکَرتنی
فمِنکَ سُکری لا مِنَ الکأسِ [* و **]
* جام باده را به من آشاماندی و مستم کردی پس مستی من از توست نه از جام باده!
** کشف الاسرار و عده الابرار تالیف رشید الدین میبدی
*** [تیتر]
ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما (حافظ)
****
من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بار تن نتوانم
من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم
خیام
