حَضرَتِ آب

هو الرئوف

عشق رسوایی محض است که حاشا نشود

عاشقی با اگر و شاید و اما نشود

شرط اول قدم آن است که مجنون باشیم

هر کسی در به در خانه ی لیلا نشود

لذت عشق به این حسِّ بلا تکلیفی ست

لطف تو شاملم آیا بشود؟ یا نشود؟

هر قَدَر باشد اگر دورِ ضریح تو شلوغ

من ندیدم که بیاید کسی و جا نشود

امن تر از حرمت نیست، همان بهتر که

کودکِ گمشده در صحن تو پیدا نشود

بهتر از این؟! که کسی لحظه ی پابوسیِ تو

نفس آخر خود را بکِشد پا نشود 

دردهایم به تو نزدیک ترم کرده طبیب

حرفم این است که یک وقت مداوا نشود!

من دخیلِ دلِ خود را به تو طوری بستم

که به این راحتی آقا گره اش وا نشود

بارها حاجتی آورده ام و هر بارش

پاسخی آمده از سمت تو، الّا نشود

امتحان کرده ام این را حرمت، دیدم که

هیچ چیزی قسم حضرت زهرا نشود

محمد سهرابی

هو الرئوف الرحیم

از دیروز تا حالا به آن پیرزن فقیر و نداری فکر می کنم که توی یکی از فیلم های مربوط به پیاده روی اربعین، گریه می کرد و می گفت "خدایا! به من پول نده! می ترسم اگر به من پول بدهی دیگر نیمه های شب از خواب بلند نشوم و التماست را نکنم که به من چیزی بدهی"...

+

نسبت مکن به غیر که این‌ها خدا کند

هو خیر ناصر و معین

آه کز تاب دل سوخته جان می سوزد
ز آتش دل چه بگویم که زبان می سوزد

هوشنگ ابتهاج

یا راد ما قد فات

من همیشه معروف بوده ام به صبر و آرامش. آنقدر که بعضی ها حرصشان در می آمد که توی این وضعیت چرا انقدر آرامم. حالا ده دوازده روز است انگشت نما شده ام توی همه جا. توی خانه، بین فامیل، بین رفقا، در محل کارم همه می دانند حالم خوش نیست. رئیسم امروز می گفت "تو دیگه اصلا کار نمی کنی! نه؟ آخه بگو چی شده انقدر حالت گرفته است؟" بعد زیر زیرکی چشمکی به همکارم می زند و می گوید "دمش گرم! هر کی زده توی حالت خیلی خوب زده! دمش گرم خدایی! فکر نمی کردم کسی بتونه اینجور تو پر تو بزنه..." بعد هرسه می زنیم زیر خنده...

خدایی راست می گوید... دمش گرم هرکس زده است توی پرم. من که معروف به صبر و آرامش بودم حالا تمام تحمل و آرامشم بر باد رفته است. آن تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد. الان گاهی تحمل نیم ساعت بعد را هم ندارم. بی قرار بی قرارم...

صاحب نفسی پیدا نمی شود با دعایش با کلامش با آرامشش آرامم کند؟ گاهی از اضطراب و دلمشغولی حتی گریه هم نمی توانم بکنم... این غصه آخر مرا خواهد کشت... من می دانم...

* سیامک کیهانی

یا انیس من لا انیس له

"بیا تا برایت بگویم... چه اندازه تنهایی من بزرگ است..."

یکبار فاطمه ام برایم نوشت این کلمات را...

"و تنهایی من شبیخون حجم تو را پیش بینی نمی کرد..."

از آن روز معنای جدیدی دارند...

"و خاصیت عشق این است..."

از آن روز عاشقانه ترین کلمه هایی هستند که می شناسم...

+

سخت می گذرند این روزها... خیلی زیاد... کمکم کنید همچنان با دعا...

می دانید؟ فکر کنم ناامیدی سخت ترین مرحله ای است که یک آدم باید طی کند تا خدا گره ها را باز کند... تازه اگر باز کند... دعا کنید باز کند...

دلمان گرفته است این روزها... زیاد گرفته

*مهدی فرجی

یا لطیف

گاهی یک پیام ساده و رسمی هست مثل "سلام حال شما چطوره؟" که در حرف به حرفش "محبت جریان داره" و گاهی صدتا شعر عاشقانه هست که از حرف حرفش هزار هزار دروغ و تزویر و هوس فوران می کنه. مواظب دلهاتون باشید. فقط دلها هستند که خدا بهشون قدرت تشخیص این دوتا رو داده... مواظب دلهاتون یاشید...

ببینید لطفا: شعر و اجرای لطیف مهدی سلطانی

یا من هو فی عهده وفی

تعهد می دهم همونجور که اینجا از بی حجاب شدن یکی از دوستان خدا و عاشقان سیدالشهدا (ع) نوشتم، اگر معجزه شد، به عنایت و یاری خودش از لطف و هدایت و دست گرفتن ش هم بنویسم اگر خبردار بشم از این مطلب و عمری باشه. تا همه بدونیم و بفهمیم دعا اثر داره. تا بفهمیم خدا بنده هاش رو برای جهنم بردن نیاورده. تا همه بدونیم محبت اثر داره گرچه کسی سرپوش بذاره روش... که خود این از نذرهای مجرب است... ان شا الله

+

دعا لازمم برای یک معجزه... برای باز شدن قفل هایی که "کلیدش فقط به دست خداست..." (البته همه قفل ها رو خدا میبنده و خدا باز می کنه). برای قفل دل خودم هم... لطفا به هر آدم خوبی که می شناسید بگید که برای وقوع این معجزه و درست انجام شدنش  و کامل انجام شدنش و با عافیت انجام شدنش و خیر بودن همه قسمت هاش دستش رو به دعا بلند کنه لطفا... ممنون می شم...

+

راستش یکی از حدس هام اینه: (گرچه که می دونم درست نیست)

تیرِ دعا به قفلِ درِ رحمتت نخورد

بگذار با کلیدِ گناه امتحان کنیم ....

یا طبیب القلوب

امروز فهمیده ام که بیچاره شده ام. دلم را از دست داده ام. تیره ام تیره ام تیره ام... اورژانسی طبیب قلب لازمم. به خدا دروغ نیست به امام حسین دروغ نیست. به امام حسین اغراق نمی کنم، به سیدالشهدا اورژانس لازمم... تو را به خدا یکی خدا را صدا کند... تو را به خدا یکی خدا را صدا کند... تو را به خدا قسمتان می دهم...

چهار قفله ام کرده اند. گیرم انداخته اند. چهارتا آدم گردن کلفت دست و پایم را گرفته اند و یکی دارد کتکم می زند. کلی پارچه هم کرده اند توی دهانم. معجزه می خواهم. معجزه می خواهم دوباره. دوباره معجزه چشمهایت را رو کن... گرچه تازگی ها فهمیده ام که کور بوده ام. به اندازه همه عمرم کور بوده ام. تا به حال هم معجزه چشمهایت را ندیده ام.... همه این حرف ها الکی ست... اما تو معجزه کن. نشان بده با زنده کردن این قلب، با زنده کردن این مرده با اجابت خواسته ام که می دانی "محی الموتی" تویی... آب عشقت را بزن به این دشت اگرچه که نمی دانم زیر این خاک "سنگ سخت است" یا "خاک نرم آماده رویش"... (اینها را باید با فریاد خواند. فریاد بزنید و بخوانید لطفا)

+

اینم برای خالی نبودن عریضه! برای شما که دلتان حالش خوب است و حواستان نیست که ممکن است روزی این دل چون آیینه تیره و تار  شود...

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام می فرمایند
"دل مومن از کعبه بالاتر است"
هر دلی که حامل محبت امیرالمومنین علیه السلام است، حرمتش از کعبه بالاتر است!
پس ما که در مملکت شیعی زندگی می کنیم، از چپ و راست در اطراف ما کعبه است. خیلی باید مراقب باشیم دل های اینان را نشکنیم! آبروی مومنین را نبریم، خدای نکرده دل شکستن باعث ظلمت و بیچارگی انسان می شود. با این کارها انسان عاقبت به خیر نمی شود.

استاد فاطمی نیا

یا سمیع الدعا

١.

وقتی یکی بلاکت کرده باشه اگر بهش پیامک بزنی توی گوشیت دوتا تیک می خوره: تیک ارسال و تیک دریافت. اگر ندونی بلاک شدی فکر می کنی پیامکت رو دریافت کرده، دیده، خونده و شاید ساعت ها منتظر جواب بنشینی و هزارتا فکر و خیال هم بکنی. غافل از اینکه اصلا طرف پیامت رو ندیده! نخونده!

 ٢.

یکی از فرازهای مهم دعای کمیل اینه که به خدا عرض می کنی : "الهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعا..." خدایا گناهانی رو ببخش که باعث شده روی خودت رو برگردونی، بلاکم کنی! من می شینم ساعت ها باهات حرف می زنم، دعا می کنم، درد دل می کنم حرف می زنم، حاجت می خوام، اما غافل از اینکه تو اصلا نمی شنوی! رو برگردوندی، بلاکم کردی...

٣.

توی مناجات شعبانیه هم  همون اول دعا به خدا می گیم : "واسمع ندایی اذا نادیتک و اسمع دعایی اذا دعوتک..." یعنی رو ت رو بر نگردون وقتی باهات حرف می زنم...

٤.

خدایا من دهاتی ام! ساده ام! زودباورم! وقتی باهات حرف می زنم تصورشم نمی کنم که روت رو برگردوندی. تصورشم نمی کنم که اصلا نمی شنوی. خدایا "مثل بنده هات بلاکم نکن"! بگذار باهات حرف بزنم...